Η γιορτή της Nox Invicta

Η κοινωνία της νύχτας δεν αργεί να μάθει τα νέα για το embrace του νέου γιού του αυτοκράτορα. Πρώτος και καλύτερος, ο Numitor σπεύδει στα λουτρά Senorbi όπου συχνάζει η καλή κοινωνία, όπου και εξιστορεί τα όσα έζησε το προηγούμενο βράδι. Οι παρευρισκόμενοι τον κατακλύζουν στις ερωτήσεις - ιδιαίτερα το σπάσιμο της σφραγίδας του Avitus και η είσοδος του αυτοκράτορα στο Fons Ater προκαλεί μεγάλη αίσθηση. Πώς θα αντιδράσει άραγε ο Rex Sacrorum;

Σε μια άλλη γωνιά της Νεκρόπολης, μέσα στον ναό του Πλούτωνα, ο Avitus επίσης ακούει την ίδια ιστορία, αυτή τη φορά από τον γιό του τον Lygos, επιφορτισμένο με την φύλαξη του Fons Ater. O Lygos αναφέρει στον Πατριάρχη της Nox πως ήταν παρών σε όλη την σκηνή, κρυμμένος μέσα στα σκοτάδια. Οι σφραγίδες και τα ξόρκια προστασίας που είχαν χαραχθεί με αίμα στην είσοδο του Fons Ater δεν λειτούργησαν, έμοιαζε σαν το σύνορο με τον κάτω κόσμο να διέφθειρε, να ξεζούμισε την μαγεία που λίγες δεκαετίες πριν άφησε ο Avitus στους σκοτεινούς εκείνους τοίχους.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Avitus δεν δέχεται τα νέα ευχάριστα. Με την οργή να πάλλεται μέσα στην αύρα του και χωρίς να περιμένει να ετοιμαστεί η ιερατική συνοδεία, φεύγει γοργά από τον ναό για να πάει προς το παλάτι, να ζητήσει ο ίδιος εξηγήσεις από τον Illuminatus. Στον δρόμο του, όλοι νοιώθουν το μένος και τον τρόμο που εκπέμπει ο Rex Sacrorum και φροντίζουν να απομακρυνθούν για την ασφάλειά τους.

Λίγο αργότερα, ο Numitor στο παλάτι αντιλαμβάνεται την ζοφερή παρουσία του Avitus, ο οποίος δεν μοιάζει να έχει χρόνο για τυπικότητες και ιεροτελεστίες. Εισέρχεται στο ανάκτορο και κατευθύνεται μεμιάς προς τις αίθουσες του Illuminatus - κανείς δεν τολμά να τον ακολουθήσει, ούτε καν να μιλήσει μεγαλόφωνα για όση ώρα οι δυο ισχυροί άντρες της Νοξ συνομιλούν. Μετά από αρκετή ώρα, ο Avitus εμφανίζεται βγαίνοντας από την αυτοκρατορική πτέρυγα, σαφώς πιο ήρεμος. Ο Numitor αδράζει την ευκαιρία να μελετήσει το πρόσωπό του, διαβάζοντας τις εκφράσεις του. Ο Rex Sacrorum μοιάζει απογοητευμένος και ένοντα προβληματισμένος, με το βλέμμα χαμηλό σαν να έχει δεχτεί έναν επώδυνο συμβιβασμό. Πριν μπορέσει να διαβάσει περισσότερα, ο Avitus κάνει μια χιλιοδουλεμένη χειρονομία και μαζί με την συνοδεία του γίνονται αόρατοι, αποχωρώντας από το παλάτι.

Ο Numitor αποφασίζει να μάθει περισσότερα για το τι συνέβη και μπαίνει με την σειρά του στην αυτοκρατορική πτέρυγα. Ως δικηγόρος της αυτοκρατορικής φρουράς, γνωρίζει καλά τα κατατόπια και φυσικά όλους τους φρουρούς. Μέσα, βρίσκει στην μικρή αίθουσα συνεδριάσεων ένα άκρως ενδιαφέρον πηγαδάκι: τα τρια παιδιά της Flaviana, οι Inner Councilors Astarte, Geryon Dispater και Nelapsi συζητάνε με ιδιαίτερη ζέση τα τεκταινόμενα. Ο Numitor αυτοπροσκαλείται στην συζήτηση, ακούγοντας με ενδιαφέρον τις απόψεις των τριών παραγόντων. Η Αστάρτη είναι εντυπωσιασμένη από την επικοινωνιακή πολιτική του αυτοκράτορα - δημιουργεί και δουλεύει πάνω σε τεράστιους συμβολισμούς, ξεπερνώντας ολοένα τον εαυτό του. “Πάνω από όλα η Nox”, αυτό είναι το αφοπλιστικό επιχείρημά του, κάθε κίνηση εντυπωσιασμού αντηχεί ως τα πέρατα του γνωστού κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία για την Αστάρτη πως ο Zathraxxas (το “νέο τους ξαδερφάκι”, όπως τον αποκαλεί χαϊδευτικά) θα χρησιμοποιηθεί με πρωτότυπους τρόπους για να εξυψώσει τον Illuminatus ακόμη περισσότερο - άραγε, τι θα απογίνει με την ισορροπία της δύναμης;

Ο Geryon θεωρεί πως ο Zathraxxas δεν θα είναι παρά ένα πιόνι, μια μαριονέτα στα χέρια του αυτοκράτορα. O Illuminatus είναι μια απόλυτα συγκεντρωτική φυσιογνωμία, γεμάτος μυστικοπάθεια, κανένας γιός του (ιδιαίτερα ένας που ήδη με το embrace του έχει προσβάλλει το status quo) δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει αυτόνομα και να αναπτύξει έναν δικό του δρόμο. Η Nelapsi είναι στωϊκή - το θέλημα του αυτοκράτορα θα γίνει ούτως ή άλλως. Το γεγονός πως ο Illuminatus κατάφερε να κάμψει τις αντιρρήσεις του Avitus τόσο άμεσα συνηγορεί πως το σχέδιό του είναι σαφές και πλήρες. “Εν καιρώ, θα μάθουμε όσοι είναι να το μάθουμε το τι θα χρειαστεί από εμάς και δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσουμε τις διαταγές μας”, καταλήγει η Nelapsi. “Ίσως όμως στο μεσοδιάστημα να άξιζε να αφιερώσουμε χρόνο στον Zathraxxas, να του προσφέρουμε μια πλουραλιστική αντίληψη για την κοινωνία μας και να του δώσουμε τρόπους να βλέπει πέρα από όσα του λέει ο Illuminatus, αλλιώς το ξαδερφάκι δεν θα καταλάβει ποτέ σε ποιά κοινωνία έχει βουτήξει.”

Η ανάκριση των παρά λίγο δολοφόνων

Ο Numitor φεύγει από το παλάτι εμφανώς προβληματισμένος. Οι τελευταίες μέρες θα αντηχήσουν στην κοινωνία της Ρώμης και είναι αποστολή του να αποκωδικοποιήσει τα όσα συμβαίνουν. Αποφασίζει να συμπληρώσει την κατανόησή του, πηγαίνοντας να ανακρίνει τους δύο βρικόλακες που δυο νύχτες πριν είχαν αποπειραθεί να δολοφονήσουν τον Zathraxxas και να αποτρέψουν το embrace. Κοιτά τα αρχεία της αυτοκρατορικής φρουράς και βλέπει πως οι κρατούμενοι έχουν αποδοθεί στην Λεγεώνα και έχουν μεταφερθεί στην φυλακή του Morotrophian.

Το όνομα του Morotrophian δεν αναφέρεται συχνά πλέον στην Νεκρόπολη - ο φριχτός σαδιστής γιός του Avitus δεν ξεμυτίζει από τις σπηλιές του στα βάθη της Legio Mortuum. Embraced λίγο μετά την εδραίωση της Nox στην Ρώμη, ο Morotrophian είναι ο μέγας βασανιστής της Nox, επιφορτισμένος με το να τσακίσει τους Lancea Sanctum κυρίως και κάθε άλλη αντίσταση σε δεύτερο βαθμό. Είχε τις μεγάλες του δόξες κατά τους διωγμούς του περασμένου αιώνα, αλλά πλέον με την απόλυτη εδραίωση της Νοξ είναι πιά παροπλισμένος - σπάνια εμφανίζονται αξιόλογοι αιχμάλωτοι που να απαιτούν την εξειδίκευσή του.

Ακόμη και τα βαθύτερα άβατα της Λεγεώνας των Νεκρών δεν είναι απρόσιτα για τον Numitor. Το αξίωμά του στο πλευρό της Nelapsi ανοίγει όλες τις πόρτες της πυραμίδας με τα κατάλληλα λόγια. Έτσι, ο Numitor μπαίνει μέσα στο σύμπλεγμα των σπηλιών όπου κατοικοεδρεύει ο Morotrophian: ένα σύμπλεγμα από αλυσίδες, γρανάζια και μοχλούς με πάμπολλα μικρά κελιά να αιωρούνται νωχελικά. Τα περισσότερα είναι άδεια, μερικά περιέχουν σκελετούς, λίγοι από τους οποίους έχουν και fangs… Ο Numitor προσπαθεί να σκαρφαλώσει, να πλοηγηθεί μέσα στο δαιδαλώδες σύμπλεγμα από τις αλυσίδες, ώσπου συνειδητοποιεί την ματαιότητα του εγχειρήματός του: αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργηθεί μόνο από ένα μυαλό με τις εμμονές και την υπομονή ενός άρρωστου μυαλού. Καλεί το όνομα του Morotrophian.

Ο δεσμοφύλακας εμφανίζεται έρποντας πάνω στις τεράστιες αλυσίδες και του ζητά τον λόγο που βρίσκεται στην φυλακή. Ο Numitor εξηγεί πως έχει έρθει να ανακρίνει τους βρικόλακες που αποπειράθηκαν ενάντια στον νέο γιο του Illuminatus, και ο Morotrophian δέχεται να τον οδηγήσει σε αυτούς. Τον φορτώνει σε ένα κελί και σέρνει τις αλυσίδες, αργά αλλά μεθοδικά ανεβοκατεβάζοντας κελιά ώσπου φτάνει πλάι σε έναν από τους αιχμαλώτους.

Ο φυλακισμένος είναι σε εξαθλιωμένη κατάσταση - ζητά μόνο έναν έντιμο θάνατο, ξέροντας παράλληλα πως ποτέ η Nox δεν θα του έκανε μια τέτοια χάρη. Ο Numitor τον ρωτά με επιμονή και παράλληλα του σκαλίζει το μυαλό και τις σκέψεις, τραβώντας εικόνες και πιέζοντας την ανάκριση. Το παζλ δεν αργεί να συντεθεί: οι δυό τους ανήκαν σε έναν κρυφό πυρήνα της Lancea Sanctum στην Ρώμη, με έναν τρίτο συνωμότη, τον Keeper of Time. Ο τελευταίος είχε ένα όραμα, πως ο Zathraxxas θα ήταν μια άρρωστη πληγή στο ήδη διεστραμμένο πείραμα της Nox, herald μιας νέας, ακόμη πιο μαύρης εποχής. Οι δυο συνωμότες αποφάσισαν να δοκιμάσουν να σταματήσουν τον ρου της ιστορίας, αλλά μάταια, το χέρι του αυτοκράτορα ήταν ήδη γύρω από τον θνητό κληρονόμο της νύχτας.

Κατά την διάρκεια της ανάκρισης, ο Numitor έχει ένα glimpse της προφητείας του Keeper of Time, όπου φαίνεται και το πρόσωπο του τελευταίου. Αυτήν ακριβώς την εικόνα θα φροντίσει να μοιραστεί και με τους συντρόφους του, φεύγοντας πιά από την φυλακή.

Προετοιμάζοντας την μεγάλη γιορτή

Η δημόσια παρουσίαση του Zathraxxas έχει οριστεί για την γιορτή της 25ης Δεκέμβρη, την νύχτα της Nox Invicta. Η εθνική γιορτή υμνεί την δόξα της Nox Ascensa και της επικράτησής της πάνω στον παλιό, παρηκμασμένο κόσμο. Είναι μια νύχτα που την τρέμουν οι θνητοί, που κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους και τρέμουν όσο έξω οι βρικόλακες αποδίδονται σε ένα δημόσιο όργιο αίματος.

Εκείνο το έτος, οι κύριοι εορτασμοί της Nox Ascensa είναι προγραμματισμένοι να γίνουν στο Κολοσσαίο. Η Αστάρτη έχει αναλάβει την διοργάνωση της τελετής, η οποία έγκαιρα διορίζει τους επιμέρους συντελεστές της μεγαλειώδους νύχτας. Βρίσκεται με την Valeria, στην οποία και αναθέτει μια θεατρική παράσταση που θα προλογίσει ουσιαστικά την εμφάνιση του αυτοκράτορα και την παρουσίαση του Zathraxxas.

Η Valeria βρίσκει στην παράσταση μια χρυσή ευκαιρία για να σπείρει διχόνοια στην Nox. Άμεσα βρίσκεται με τον Lancea πυρήνα της, όπου μαζί οργανώνουν την συνομωσία. Το θεατρικό θα ειδωθεί από εκατοντάδες, είναι τέλειο για μια ύπουλη δράση, όμως είναι απαραίτητο να μην κινδυνέψει η ίδια η Valeria από τον αντίκτυπο του έργου. Η πλοκή πρέπει να είναι τέτοια ώστε να στρέψει την προσοχή αλλού, προβοκάροντας και προκαλώντας εξελίξεις.

Μετά από πολλή σύσκεψη, αποφασίζεται η κύρια προσέγγιση: θα δυναμιτίσουν την σχέση Avitus με Illuminatus, παρουσιάζοντας τον Rex Sacrorum σαν το παρελθόν και τον Illuminatus σαν το μέλλον. Ο Avitus θα είναι δεύτερος ρόλος σε όλη την παράσταση, παρατημένος και αδιάφορος. Καμία σύγκριση, καμία αντιπαλότητα - ο Avitus απλά θα είναι κομπάρσος. Ρίχνοντας και άλλο λάδι στη φωτιά, ο Zathraxxas θα παρουσιαστεί σαν τον αντικαταστάτη του Rex Sacrorum ως δεξί χέρι του Imperator.

Με μεγάλη μυστικότητα γράφεται το σενάριο και ξεκινούν οι πρόβες με φρενήρεις ρυθμούς. Για εβδομάδες, η έπαυλη της Valeria γίνεται εργοτάξιο, όπου ετοιμάζονται τα σκηνικά και ράβονται τα κουστούμια για την μεγάλη παράσταση.

Ο Αχέροντας καλείται στο μονοπάτι

Όσο οι εξελίξεις τρέχουν, έρχεται ένα επίσημο μήνυμα στον Αχέροντα από το Cult of Augurs. Η αίτησή του να συνεχίσει στον δρόμο της Νοξ, προχωρώντας το μονοπάτι του Absconditus Iter έχει εγκριθεί. Η νέα πύλη της μάθησης ανοίγει για τον Vaticinator: θα φοιτήσει στα άδυτα του Cult of Augurs, ώστε να εμβαθύνει στα Veneficia και να περάσει μια ακόμη δοκιμασία της πίστης (ή να πεθάνει προσπαθώντας). Για τους επόμενους μήνες, ο Αχέροντας θα απομονωθεί από τα εγκόσμια, αφοσιωμένος στην μελέτη της μαγείας.

Η νύχτα της Nox Invicta

Τα τύμπανα έχουν αρχίσει να χτυπάνε από νωρίς με την δύση του ήλιου. Στο Κολοσσαίο έχουν στηθεί πυρσοί, φωτίζοντας όλο το κτίριο και ορίζοντας πόλους ζέστης μέσα στην παγωμένη νύχτα του καταχείμωνου. Τα σύμβολα της Nox Ascensa σε τεράστια σκοτεινά banners απλώνονται περιμετρικά. Πέρα από την κοινωνία των propinqui, αρκετοί θνητοί τολμούν να παρευρεθούν, από ghouls μέχρι ανθρώπους που ζητούν να γίνουν blood dolls ή ευελπιστούν να κερδίσουν το embrace.

Τα θεάματα ξεκινούν με αίμα: Ο Avitus με την τελετουργική ιερατική του στολή κάνει την πρώτη θυσία ενός περιστεριού και αφιερώνει όλο το αίμα που πρόκειται να χυθεί στους θεούς προστάτες της δόξας της αιώνιας πόλης, δόξας συνυφασμένης με την Nox Ascensa. Την σκυτάλη παίρνουν μάχες ανάμεσα σε ζώα, μετά σε ζώα ενάντια σε μονομάχους, μονομάχους ενάντια σε βρικόλακες, και στο τέλος ανάμεσα σε βρικόλακες. Τα τύμπανα βαράνε, το αίμα ζεστό στην άμμο της αρένας και στα έδρανα των θεατών, η νύχτα κλιμακώνεται.

Μετά τις θυσίες και τις αιματοχυσίες ξεκινά η παράσταση της Valeria. Μέσα σε φαντασμαγορικά σκηνικά, παρουσιάζεται σχηματικά η ιστορία της Ρώμης. Στην αρχή οι επτά λόφοι, με το Fons Ater σαν ένα μαύρο πηγάδι να προϋπάρχει των ιδρυτών. Εμφανίζονται ο Ρωμύλος και ο Ρέμος, στην συνέχεια έρχονται οι Propinqui, και άμεσα τα μάρμαρα και τα ανάκτορα. Η Ρώμη φουσκώνει, παρακμάζει, παραπαίει (τα σύμβολα των χριστιανών ούτε καν εμφανίζονται δημόσια, ούτε σαν καρικατούρα) ώσπου έρχεται η τριάδα της Nox να σώσει την κατάσταση. Όσο προχωρά το σενάριο, η Φλαβιάνα κοιμάται με τιμές, ο Illuminatus είναι πάντα πρωταγωνιστής, ο Avitus φεύγει στο δεύτερο πλάνο.

Η ιστορία μας μεταφέρει στο σήμερα, στο embrace του νέου γιού του αυτοκράτορα, γυρνώντας πίσω στις ρίζες της Ρώμης. Ο Illuminatus βαπτίζει τον γιό του στο Fons Ater, όσο ο Avitus είναι πιά στο παρασκήνιο. Μαζί, Zathraxxas και Illuminatus φέρνουν την νέα εποχή της Nox, την μελλοντική δόξα - οι δυό τους και κανείς άλλος.

Το πλήθος χειροκροτά συνεπαρμένο από το υπερθέαμα, ενώ ο Avitus σιγοβράζει στο ζουμί του. Όσοι τολμούν να τον κοιτάξουν επιμελώς, αντιλαμβάνονται πως ο Rex Sacrorum έχει θιχτεί από την παράσταση, ρίχνοντας παγωμένες ματιές προς την εξέδρα του Imperator. Όσο για τον Illuminatus, χειροκροτά με καμάρι και κόρδωμα, εμφανώς ικανοποιημένος από το θέαμα.

Μόλις τελειώνει η παράσταση, ηχούν οι σάλπιγγες και ο Illuminatus παίρνει τον λόγο. Εγκωμιάζει τα κατορθώματα της εποχής της Nox και αναγγέλει πως το μέλλον θα είναι ακόμα πιο ακμαίο. Παρουσιάζει τον γιό του στην κοινωνία, λέγοντας πως θα είναι μια νέα πνοή, ένας νέος ταγμένος στο όραμα της Nox για την κοινωνία των βρικολάκων, μια κοινωνία που είναι μόνο ζήτημα χρόνου να φέρει ξανά κάτω από την επιρροή της όλον τον γνωστό κόσμο. Μέσα στα χειροκροτήματα, κλείνει την ομιλία του δίνοντας ένα δώρο σε όλους τους propinqui που είναι παρόντες, απελευθερώνοντας μια μεγάλη ποσότητα τρομαγμένων σκλάβων ανάμεσα στους βρικόλακες.

Ο Keeper of Time

Ο Numitor δεν παίρνει μέρος στο feeding frenzy που εκτυλίσσεται στα κάτω διαζώματα του Κολοσσαίου, προτιμώντας να παρατηρεί τους άλλους. Σε κάποια φάση, διακρίνει ανάμεσα στα πρόσωπα των παρευρισκόμενων και τον Keeper of Time, τον προφήτη που είδε στις αναμνήσεις του αιχμάλωτου Sanctified στην φυλακή. Ο βρικόλακας είναι καθισμένος ψηλά σε ένα σκοτεινό σκαλί, μακριά από το μακελειό, κοιτώντας με αποδοκιμασία το θέαμα.

Χωρίς να χάσει χρόνο, ο Numitor πηγαίνει προς το μέρος του βρικόλακα προσπαθώντας να μην τραβήξει προσοχή. Όταν πιά φτάσει κοντά του, του κάνει μια ερώτηση με στόχο να σπάσει τον πάγο χωρίς στριφογυρίσματα: “η προφητεία μάλλον θα εκπληρωθεί τελικά”, του λέει ξαφνιάζοντάς τον. Η συνομιλία τους είναι σύντομη, το μέρος είναι ακατάλληλο, αλλά ο Numitor λέει όσα πρέπει ώστε ο συνομιλητής του να νοιώσει πως δεν είναι απειλή και πως υπάρχουν και άλλοι που αηδιάζουν από την πορεία της Ρώμης και θα χαιρόταν να συνομιλήσουν μαζί του. Ο Keeper δέχεται μια συνάντηση, η οποία κανονίζεται σε ένα καπηλειό που συχνάζουν ghouls, όχι μακριά από το Κολοσσαίο.

Το μήνυμα φτάνει άμεσα στην Valeria, η οποία αδράζει την ευκαιρία και κατευθύνεται για να συναντήσει τον μυστηριώδη Sanctified. Μέσα στο καπηλειό, η Valeria του εκμυστηρεύεται πως και η ίδια είναι στον ίδιο δρόμο και πως αναζητά συμμάχους στην κατανόηση και στον υπόγειο αγώνα. Οι δυό τους κανονίζουν να βρεθούν ξανά σε ασφαλέστερο περιβάλλον, στην έπαυλη της Valeria, όπου ο Keeper την προτρέπει να της διδάξει τα όσα ξέρει.