Η Nox Ascensa μετρά δυο γεμάτους αιώνες απόλυτης εξουσίας, έχοντας γαντζώσει τα νύχια της σε κάθε πτυχή της βρικολακικής και της ανθρώπινης ζωής.

Η έναρξη του αιώνα φέρνει τον Illuminatus στον θρόνο του αυτοκράτορα και τον Avitus να ξυπνά από torpor και να αναλαμβάνει το σκήπτρο του Rex Sancrorum.

Άμεσα, ο Imperator κηρύσσει πόλεμο στην ιστορία: απαγορεύει την γραφή και ανάγνωση σε όλους πέρα από το Cult of Augurs και λεηλατεί όλες τις βιλιοθήκες, εξαφανίζοντας κάποια γραπτά και καίγοντας δημόσια όλα τα υπόλοιπα. Η ορθή ιστορία θα γραφτεί ξανά από την Nox. Αυτή η απόφαση δεν περνά χωρίς αντιστάσεις: ο Antonius Gracchus διαφωνεί δημόσια με τον Illuminatus σχετικά με την πορεία της Nox και το όνειρό του για την κοινωνία τους. Ο Imperator ονομάζει τον Gracchus προδότη και τον καταδικάζει σε θάνατο, μαζί με όλο του το γένος. Ο scholar της Nox θανατώνεται, αλλά δύο από τα παιδιά του δραπετεύουν.

Ο ένας από τους Gracchi, o Akkadis, φεύγει για την ανατολή, ενώ ο άλλος, ο Balthasar Ventru, ξυπνά τον Αίαντα στην Δαλματία. Οι δυό τους λεηλατούν το Monastery of the Caves της Κροατίας για ιστορικά κειμήλια της Nox και στην συνέχεια πηγαίνουν να ανασυνταχθούν στην Ελβετία, μακριά από την σφαίρα επιρροής της Ρώμης.

Με την παραδειγματική τιμωρία του Gracchus, o Illuminatus φιμώνει όσους άλλους σκέφτονται να αναθεωρήσουν την πορεία της Νοξ και επιβάλλει την βούλησή του σε όλη την κοινωνία της πόλης. Με όχημα την Legio Mortuum, οι αιρετικές ιδέες κυνηγιούνται και εξολοθρεύονται απρόκλητα.

Ο Αχέροντας ανακαλύπτει το παρελθόν

Ο Vaticinator Αχέροντας είναι τοποθετημένος σε μια ομάδα κρούσης της Λεγεώνας ενάντια στην αίρεση. Η ομάδα του καλείται συχνά να καταστρέψει κειμήλια της παλιότερης ιστορίας της Ρώμης. Στις πολλαπλές τέτοιες εξορμήσεις, ο Αχέροντας έρχεται σε επαφή με άγνωστα κομμάτια της ιστορίας της πόλης, από την Μαύρη Επισκοπή της Lancea ως φήμες για το Fons Ater ή για πανάρχαιους κυνηγούς με μάτια που γυαλίζουν κίτρινα στην κατάλληλη γωνία. Προσπαθώντας να μάθει περισσότερα, σκοντάφτει συνέχεια σε τοίχο: αυτές οι πληροφορίες είναι απόρρητες, είναι κακιά γνώση που πρέπει να καταστρέφεται και όχι να αναλύεται.

Παρά τις διαταγές, ο Αχέροντας αποφασίζει να συνεχίσει να αναζητά την αλήθεια - αν μη τι άλλο, ο ίδιος έχει βιώσει ανεξήγητες καταστάσεις στα σκοτεινά σοκάκια της Ρώμης και πρέπει να γνωρίζει τι έχει να αντιμετωπίσει αν είναι να επιβιώσει.

Γύρω στο έτος 635, σε μια από τις εξορμήσεις του, βρίσκει μια κρυφή βιβλιοθήκη με scrolls πάνω στο Theban Sorcery. Είναι σε κάκιστη κατάσταση αλλά ακόμη και έτσι, μερικά κομμάτια διαβάζονται. Μελετώντας τα, ο Αχέροντας εντοπίζει παραλληλισμούς με την μαγεία των Veneficia που θα είχαν μέγιστο ενδιαφέρον για οποιονδήποτε scholar του Blood Magic, αν μόνο δεν ήταν απαγορευμένα. Κάποια από τα scrolls είναι γραμμένα σε ανατολίτικες γλώσσες που δεν γνωρίζει ο Vaticinator. Με κίνδυνο της ζωής του, αποφασίζει να τα προφυλάξει από την Λεγεώνα και να τα αποθηκεύσει με ασφάλεια.

Ψάχνοντας για έναν μεταφραστή και βοηθό στην κατανόηση της απαγορευμένης γνώσης, ο Αχέροντας κάνει προσεκτικές νύξεις σε επιλεγμένους βρικόλακες. Αποφεύγει να πλησιάσει οποιονδήποτε σχετίζεται με το Cult of Augurs και την πυραμίδα της Nox, προτιμώντας περιθωριακούς βρικόλακες που δύσκολα θα τον καταδώσουν. Μετά από καιρό, βρίσκει στην Valeria τον σύμμαχο που τόσον καιρό ζητούσε.

Η συλλέκτης Valeria

Στα περίχωρα της Ρώμης, σε μια decadent έπαυλη ζει η Valeria με την συνοδεία της. Οι kindred της πόλης την γνωρίζουν σαν μια εκκεντρική ευγενή, συλλέκτη κάθε είδους παραξενιάς, από αντικείμενα και μουσικά όργανα μέχρι παραμορφωμένα ζώα ή φρικιά της φύσης. Διατηρεί έναν θίασο, τον οποίο συνχά νοικιάζει για παραστάσεις στους κύκλους της καλής κοινωνίας. Η τέχνη της είναι ανατρεπτική, δοκιμάζοντας τα όρια της ανοχής της ηθικής της Nox χωρίς όμως να τα ξεπερνά.

Πίσω από το προσωπείο που έχει καλλιεργήσει για δεκαετίες, η Valeria κρύβει την πραγματική της αποστολή. Στις βόρειες χώρες όπου έγινε embraced, η Valeria μυήθηκε στην κοσμοθεωρία της Lancea Sanctum. Εκεί έμαθε και για την Ρώμη, την πόλη του πρώτου επίσκοπου των Sanctified και της μαύρης επισκοπής, την αιώνια πόλη που πρόσκαιρα αγκάλιασε την νέα θρησκεία πριν εκδιωχθεί βίαια από την επέλαση των βαρβάρων και της Nox Ascensa. Η εκκλησία της στέλνει την Valeria στην Ρώμη, με στόχο να μπορέσει να εντοπίσει όσα περισσότερα κειμήλια μπορεί και να τα σώσει, φυγαδεύοντάς τα μακριά από τα γαμψά νύχια της Nox. Γνωρίζοντας πως η ζωή της κρέμεται από μια κλωστή, η Valeria χτίζει με επιμέλεια την νέα της ταυτότητα και καλύπτει προσεκτικότατα τα ίχνη της και της επαφές της με τον πυρήνα των Sanctified που την βοηθά.

Όταν ο Αχέροντας έρχεται στην Valeria για να τον βοηθήσει σε μια μετάφραση και της δείχνει scrolls πάνω στο Theban Sorcery, μια σπίθα ανάβει. Η Valeria βρίσκει έναν αναπάντεχο σύμμαχο που μοιράζεται την ανάγκη να προστατευτεί η ιστορία της πόλης. Δεν αποκαλύπτει βέβαια το Lancea affiliation της, αλλά του εκμυστηρεύεται πως και αυτή συλλέγει απαγορευμένη γνώση και πως μπορεί να τον βοηθήσει στην πληρέστερη κατανόηση.

Με τον καιρό, η φιλία ανάμεσα στους δύο βρικόλακες στεργιώνει. Ο Αχέροντας, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του στην ομάδα κρούσης της Λεγεώνας, αναλαμβάνει να βγάλει ακέραια όσα κειμήλια μπορεί, όσο η Valeria τα κρύβει και προσφέρει τον χώρο και την ασφάλεια για την μελέτη τους. Για το ξεκάρφωμα, ο Αχέροντας αναλαμβάνει και να οργανώσει όλες τις απαραίτητες θρησκευτικές τελετές που απαιτούνται πριν κάθε θεατρική παράσταση ή δρώμενου που οργανώνει η Valeria, δίνοντάς τους μια καλή δικαιολογία για να περνούν τόσο χρόνο κοντά.

Η γιορτή του τρύγου

Στο τέλος του καλοκαιριού γιορτάζεται η γιορτή του τρύγου. Είναι μια από τις ελάχιστες νύχτες του χρόνου που οι θνητοί παραμένουν μαζικά έξω από τα σπίτια τους, γιορτάζοντας και τραγουδώντας για την φύση και τα αγαθά της. Στην γιορτή του 623, η Valeria έχει οργανώσει μια μεγαλειώδη παράσταση στην έπαυλή της, με όλον της τον θίασο.

Ήδη από πριν κυκλοφορούν φήμες πως η παράσταση θα είναι ανατρεπτική, και όλη η καλή κοινωνία μάχεται να αποκτήσει μια πολυπόθητη πρόσκληση για να δει την παράσταση.

Με την δύση του ήλιου, οι καλεσμένοι αρχίζουν να συγκεντρώνονται στο αμφιθέατρο του πίσω κήπου. Μεγάλοι παράγοντες της Nox Ascensa ξεχωρίζουν ανάμεσα στους καλεσμένους: ο αμίλητος Lygos, Keeper of the Fons Ater και η συνοδεία του, η Astarte, Master of Ceremonies της Nox Ascensa, ή η Nelapsi, High Praetor of the Imperial Guard.

O Αχέροντας ανοίγει την τελετή με μια σύντομη θυσία στους θεούς, και στην συνέχεια η Valeria αναλαμβάνει να εντυπωσιάσει τους καλεσμένους με ένα θέαμα που πραγματεύεται την υπέρβαση της βαμπιρικής κατάστασης, χρησιμοποιώντας τους παραμορφωμένους freaks της σε αλληγορικό ρόλο. Όπως πάντα, το έργο σοκάρει και προκαλεί.

Το έργο κορυφώνεται σε έναν ομαδικό, εκστασιακό χορό. Η Valeria ανοίγει τον χορό με αφύσικη ταχύτητα, μυώντας τους συμμετέχοντες στην κορύφωση, βάζοντας μέσα τόσο ανθρώπους όσο και kindred. Μέσα στον χορό, η Valeria ξεχωρίζει έναν ιδιαίτερο νεαρό άντρα, του οποίου η αύρα εκπέμπει κάτι διαφορετικό, κάτι δελεαστικό και ενδιαφέρον.

Προσπαθώντας να τον πλησιάσει μετά τον χορό για να τον γνωρίσει, πέφτει πάνω σε αόρατους φρουρούς Nosferatu που τον προστατεύουν. Όταν η Valeria τους ζητά τα ρέστα για το πώς βρίσκονται στο σπίτι της και με ποιό δικαίωμα την σταματούν, της λένε πως ο νεαρός είναι προστατευόμενος του Illuminatus και καλά θα κάνει να μην τον πλησιάσει.

Η Valeria στήνει μια πλεκτάνη για να αποσπάσει τους φρουρούς, και καταφέρνει να κλέψει μερικά λεπτά για μια σύντομη ομιλία με τον νεαρό. Της συστήνεται ως Zathraxxas. Οι λίγες κουβέντες που ανταλλάζουν την κάνει να πιστεύει πως πρόκειται για σπάνια περίπτωση - awakened ίσως, ή κάτι άλλο αξιόλογο. Σίγουρα θα ξαναϊδωθούν.

Η δίκη της Valeria

Η avant-garde προσέγγιση της παράστασης ήταν ακριβώς η αφορμή που ζητούσε ο ποιητής Callus Magnus, ένας από τους μεγαλύτερους ανταγωνιστές της Valeria στον κοινωνικό περίγυρο. Μια μέρα μετά την παράσταση, ο Callus κατηγορεί την Valeria για διαστρέβλωση των αξιών της Nox και θεοποίηση της ανωμαλίας. Καταθέτει μήνυση εναντίον της στο τμήμα ηθών της Nox, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία της με την αποκήρυξή της από την Ρώμη και την δημόσια θανάτωσή της.

Η Valeria συνειδητοποιεί πως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή - ο Callus έχει επιστρατεύσει γνωριμίες στα υψηλότερα επίπεδα και σκοπεύει πραγματικά να την καταστρέψει. Αποφασίζει να πάρει την καλύτερη δυνατή νομική εκπροσώπηση, και μετά από συμβουλές των δικών της φίλων μέσα στην Νοξ, αποφασίζει να απευθυνθεί στον Numitor, advocate to the Imperial Guard. Εξαργυρώνει μερικές χάρες και καταφέρνει να έρθει σε επαφή μαζί του, όπου του εξηγεί την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Ο Numitor δέχεται να την εκπροσωπήσει. Αφού αναλύσουν πολλές εναλλακτικές, αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν μια άκρως επιθετική τακτική με μέγιστη δημοσιότητα στην δίκη. Μια σειρά από μάρτυρες θα θεμελιώσουν την προσήλωση της Valeria στις αξίες της Νοξ: ο Αχέροντας θα επιβεβαιώσει την πίστη της Valeria στους θεούς της Ρώμης και την θρησκευτική ορθότητα του έργου της, οι ευγενείς Maximus και Valens Tertius θα εξυμνήσουν την προσφορά της στην πολιτισμική σφαίρα της καλής κοινωνίας. Επίσης, θα ζητήσουν αναβάθμιση της αίθουσας της δίκης λόγω αυξημένου ενδιαφέροντος του κοινού, αιτούμενοι να γίνει η δίκη στην αίθουσα της Camarilla. Αναβαθμίζοντας την αίθουσα, πρέπει να αναβαθμιστεί και ο δικαστής σύμφωνα με τον νόμο, καθώς παραδοσιακά στις δίκες στην Camarilla πρεσβεύει πάντα ένας Inner Councilor. Ο Numitor δεν έχει αμφιβολία πως έτσι θα δικαστούν από την Astarte, Master of Ceremonies η οποία όχι μόνο ήταν στην θεατρική παράσταση αλλά και συμμετείχε ενεργά στον μέγα εκστασιακό χορό της κορύφωσης.

Πράγματι, το αίτημα γίνεται δεκτό και η Astarte ορίζεται δικαστής. Λίγες μέρες πριν την δίκη, η Valeria με την συμβουλή του Numitor οργανώνει μια νέα παράσταση, με στόχο να ανεβάσουν τον πήχυ και να φέρουν όσο περισσότερους υποστηρικτές μπορούν στην δίκη.

Την νύχτα της δίκης, η παροπλισμένη αίθουσα της Camarilla σφύζει και πάλι από κοινό. Οι υποστηρικτές της Valeria έχουν κατακλύσει τα πίσω διαζώματα. Ήδη κατά την εκκίνηση, ο Callus είναι νευρικός, νοιώθοντας το κλίμα να βαραίνει εναντίον του. Οι μάρτυρές του, vaticinators κατά κύριο λόγο, πλέκουν έναν ηθικοπλαστικό διάλογο με έντονα συντηρητικό χαρακτήρα. Ο Numitor δεν αντιδιαλέγεται μαζί τους αλλά καλεί τους δικούς του μάρτυρες, οι οποίοι εγκωμιάζουν την προσφορά της Valeria και αμύνονται της ορθότητας της παράστασης. Έχοντας μαζί του και το κοινό, ο Numitor περνά στην αντεπίθεση, κατηγορώντας τον Callus για μικρότητα και ποταπότητα: μη μπορώντας να ανταγωνιστεί με την Valeria στο καλλιτεχνικό επίπεδο, προσπαθεί με λάσπη να την βγάλει από τη μέση. Άραγε, ποιός εδώ μέσα πράγματι προσβάλλει τις αξίες της Nox Ascensa με την συμπεριφορά του; Το κοινό ζητά αίμα.

O Callus τρεμάμενος προσπαθεί να διασώσει την τιμή του, αλλά η Astarte τον κόβει: “άκουσα αρκετά. Οι κατηγορίες είναι αστείες. Valeria, απαλάσσεσαι από όλες τις κατηγορίες εναντίον σου. Η συμπεριφορά του Callus από την άλλη, είναι ντροπή για την ένδοξη αυτοκρατορία μας. Valeria, πες μας πώς θα επιθυμούσες να τιμωρηθεί.”

“Ο Callus ζήτησε την θανάτωσή μου. Επιθυμώ η Nox Ascensa να του κατονομάσει την κατάλληλη τιμωρία, δίνοντας ένα σαφές μήνυμα για το πώς δέχεται τέτοιες συμπεριφορές”, απαντά με νόημα η Valeria, πετώντας το μπαλάκι πίσω στην δικαστή.

Ο Callus, πανικόβλητος, παρακαλάει την Valeria: “δείξε έλεος, συγχώρεσέ με! Μην με στείλεις στον θάνατο, σε εκλιπαρώ!”

Η Astarte κοιτά με παγωμένο βλέμα τον Callus. “Propinquus Callus Magnus, η ελεημοσύνη δεν αποτελεί ηθική αξία της Nox Ascensa! Σταμάτα να προσβάλλεις τον θρόνο με τη μίζερη συμπεριφορά σου. Στο όνομα της Nox Ascensa, σε καταδικάζω στον ήλιο.”

--

Στα δέκα χρόνια που μεσολαβούν μέχρι το επόμενο επεισόδιο, η σχέση ανάμεσα στον Numitor και την Valeria εξελίσσεται ραγδαία. Ο Numitor έχει την δική του προσωπική αποστολή, συλλέγοντας πληροφορίες για την πορείς της Νοξ και για σημαντικά ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος της. Με το που ζητά την βοήθεια της Valeria για να αποκτήσει πρόσβαση σε αντικείμενα και γεγονότα, αυτή τον περνά από αρκετές δοκιμασίες για να βεβαιωθεί για το ποιόν του. Όταν τελικά πείθεται πως η προσήλωσή του στην Νοξ είναι κατώτερη από την προσήλωση στην αναζήτηση της γνώσης, τότε του αποκαλύπτει πως και η ίδια μαζί με τον Αχέροντα είναι συλλέκτες παράνομης γνώσης.

Με το πέρασμα του χρόνου, οι τρεις τους δένονται στενά - κάτω από το πέπλο της παρανομίας και μέσα στο κυνήγι της γλυκειάς απαγορευμένης γνώσης, οι τρεις τους βρίσκουν στη μικρή τους ομάδα αποκούμπι και ένα ασφαλές καταφύγιο για να μοιραστούν όσα πραγματικά τους απασχολούν, μακριά από τα αδιάκριτα και ανελέητα μάτια της Nox Ascensa.